Symboliczne Zwierzęta z głębokiej wyobraźni

Symboliczna, głęboka wyobraźnia prowadzi zazwyczaj swoimi ścieżkami w zupełnie nieoczekiwane miejsca w naszym wewnętrznym świecie. Często w tych podróżach spotkać można zwierzęta, postacie, czasem przedmioty, kamienie czy inne elementy świata. Steve Gallegos pisze o doświadczeniach swoich i swoich klientów:


"Zwierzęta Zmysłów

W późniejszym czasie zostałem poprowadzony do innych zwierząt. Istnieją zwierzęta każdego zmysłu, wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku.

Diane Timberlake odwoziła mnie na lotnisko w San Francisko po warsztatach w Mill Valley. Podczas jazdy opowiadałem jej, że jestem przekonany, że w każdym ze zmysłów musi być osobne zwierzę. Kiedy usiedliśmy na lotnisku zaoferowała, że poprowadzi mnie, abym znalazł moje własne zwierzęta zmysłów. Zamknąłem oczy, zrelaksowałem się i podążając za jej prowadzeniem poszedłem zobaczyć się z moimi zwierzętami. W każdym z oczu zobaczyłem orła i te dwa orły leciały razem z ogromną prędkością. Moje uszy okazały się jednym królikiem, siedzącym cicho i słuchającym wszystkiego, co się naokoło działo. Moim zwierzęciem węchu okazał się być słoń, badający świat dookoła niego trąbą.

Podczas gdy czakry są związane z akcją i mocą, zmysły są związane z odbieraniem. Zwierzęta zmysłów pokazują nam relacje pomiędzy zmysłami, ich stan integracji, a czasem ich historyczne zastosowania.

Oczywiście wszystkie zmysły powinny działać wspólnie, ale nie jest to niezwykłe, że każde oko, na przykład pokazuje się jako inne zwierzę, czasem tak różne, że żyją na różnych terenach i nawet nie mogą się ze sobą spotkać za pierwszym razem. A znów kiedy się spotkają często chcą się ze sobą połączyć i czasem całkiem nowe zwierzę powstaje na ich miejsce. Ten proces czasem współgra z rozwiązaniem starych konfliktów jednostki.

Pewien mężczyzna z długą historią depresji i samokrytycyzmu odkrył, że jego lewe ucho było nie zwierzęciem, ale był to Mojżesz, przekazujący przykazania. Od razu rozpoznał głos Mojżesza jako ten głos, który wciąż go krytykował, ten głos, z którym identyfikował się przez większość swojego życia. Powiedział Mojżeszowi, że nie lubi tego ciągłego krytykowania. Mojżesz odpowiedział mu, że wie przecież, że dobrze wyjdzie słuchając jego rad. Klient przyznał, że to racja, ale powiedział, że nie lubi tego wymagającego tonu rad Mojżesza. Na to Mojżesz oznajmił, że będzie szczęśliwy mogąc się komunikować z klientem w taki sposób jaki mu będzie odpowiadał. Klient poprosił aby odzywał się do niego życzliwie i zachęcająco. Mojżesz zgodził się. Klient w wyniku tego stał się mniej wymagający w stosunku do siebie, a jego depresja znacznie osłabła.

To czego uczymy się od zwierząt zmysłów to to, że z częścią wczesnych urazów możemy poradzić sobie z poziomu zmysłów. Traumatyczne lub szkodliwe sytuacje zostały hermetycznie zamknięte w organie zmysłu, a percepcja tego zdarzenia została tak zmodyfikowana aby chronić dziecko. Odśrodkowy układ nerwowy, tj. system sprzężenia zwrotnego od centralnego układu nerowego do konkretnego organu zmysłu, mógł z łatwością dokonać takiej zmiany. Ten zmodyfikowany sygnał wejściowy jest reprezentowany przez zwierzęta zmysłów. Rozwój relacji z nimi pozwala na najszybszą drogę do uleczenia urazu i przestawić organ zmysłu na odbiór niezakłóconych sygnałów.

Zwierzęta przeciwieństw

Są też zwierzęta związane z naturalnie pojawiającymi się przeciwnościami w ciele: zwierzęta prawej i lewej strony, przedniej i tylniej połowy ciała, górnej i dolnej części, wnętrza i zewnętrza. Te zwierzęta często opisują konflikty jednostki, a te konflikty mogą być rozwiązane poprzez pracę zwierząt w relacji do siebie nawzajem.

Wiele innych przeciwieństw zostało zbadanych, m. in. męskość i kobiecość, prawda i kłamstwo, dobro i zło, życie i śmierć, identyfikacja jednostki i jej przeciwieństwo.

Inne zwierzęta

Inne zwierzęta, które się pojawiały lub zostały wydobyte to zwierzęta różnych organów ciała, różnych emocji, oraz zwierzęta różnorodnych koncepcji lub działań: na przykład zwierzę kreatywności, zwierzę martwoty, zwierzę bytu. Lisa Dickson przeprowadziła bardzo poważną pracę ze zwierzęciem systemu immunologicznego. Dr. Rene Pelleya pracowała ze zwierzęciem nałogu oraz ze zwierzętami wielu chorób.

Pewnego popołudnia w grupie treningowej pewna kobieta przedstawiła swój problem z astmą. Zapytałem, czy zechciałaby wywołać wewnątrz siebie zwierzę astmy. Kiedy to zrobiła, mały futrzany zwierzak pokazał się. Pod moją sugestią poprosiła go czy mógłby pokazać jej sekwencję obrazów ze zdarzeń, które miały miejsce gdy pierwszy raz pojawił się w jej życiu. W tym momencie zobaczyła siebie jako dziecko i przypomniała sobie jak rodzice kłócili się. Spostrzegła, że dopiero kiedy zaczynała mieć problemy z oddychaniem, jej rodzice zaprzestawali walki i zaczynali koncentrować się na niej i na jej dobrym samopoczuciu. Futrzak wytłumaczył jej, że to byla jej metoda na rozwiązanie konfliktu pomiędzy rodzicami, a od tego czasu na rozwiązanie wszystkich innych jej własnych konfliktów.

Ona odpowiedziała futrzakowi, że nie jest już więcej odpowiedzialna za relacje pomiędzy jej rodzicami, i że chciałaby swoje konflikty rozwiązywać w inny sposób, i spytała futrzaka czy zechce odejść. Zwierzak odpowiedział, że chętnie odejdzie, bo nie ma tu już co robić i zniknął. Jakie było jej zaskoczenie gdy zaobserwowała natychmiastowe, znaczne zmniejszenie symptomów. Sześć miesięcy później opowiadała o stałym polepszeniu zdrowia i że już rzadko potrzebowała używać lekarstw na astmę. (...)"

E. S. Gallegos, “Animals of the Four Windows. Integrating Thinking, Sensing, Feeling and Imagery.”, Moon Bear Press, 1991

zobacz w Moon Bear Press

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz